Grafbloem
Er is een bloem, die is mij ’t liefste,
Zij is niet schoon, zij geurt niet zacht,
De teere blaadjes hangen neder,
En zien niet dat het zonlicht lacht.
Daar bloeien bloemen vol van kleuren,
Daar prijken rozen rein en blank,
Daar geurt het blauwe boschviooltje,
En wiegt de lelie, wonderrank.
Maar toch, het kleine doode bloempje,
Dat houd ik vast aan ’t hart gedrukt.
Dit is mij ’t liefst — Ik heb het eenmaal
Zacht van een grafkrans afgeplukt.
Tippy Verbrugh (?-?)
uit: Wilde bloemen (1932)
———————————–
- Tippy Verbrugh: google • delpher
- Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter