• Willy Vandeweghe over McCrae’s gedicht en over Lanoye’s vertaling (+ origineel).

IN VLAAMSE VELDEN

In Vlaamse velden klappen rozen open
Tussen witte kruisjes, rij op rij,
Die onze plaats hier merken, wijl in ’t zwerk
De leeuweriken fluitend werken, onverhoord
Verstomd door het gebulder op de grond.

Wij zijn de Doden. Zo–even leefden wij.
Wij dronken dauw. De zon zagen wij zakken.
Wij kusten en werden gekust. Nu rusten wij
In Vlaamse velden voor de Vlaamse kust.

Toe: trekt gij u ons krakeel aan met de vijand.
Aan u passeren wij, met zwakke hand, de fakkel.
Houdt hem hoog. Weest gíj de helden. Laten de Doden
Die wij zijn niet stikken of wij vinden slaap noch
Vrede – ook al klappen zoveel rozen open
In zovele Vlaamse velden.

John McCrae (1872-1918)
vertaling Tom Lanoye (1958)
uit: Niemandsland. Gedichten uit de Groote Oorlog (2002)

• John Mccrae / Tom Lanoye
• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail. Aanmelden.

Gerelateerd

Gedicht: Albrecht Rodenbach • Macte Animo

De strijdbare dichter Albrecht Rodenbach overleed op jonge leeftijd aan een longziekte. Dit is een van de laatste gedichten die hij schreef. Macte Animo* Ik moet er niet van weten, van die zuidsche vrouwenzielen,die, voelend het noodlottig leed hun longeren vernielen,te midden het ontbladeren van de boomen kneuteren gaandat ’t…

2 september 2020

In "Artikel"

Gedicht: P.C. Boutens • Oud liedje

Oud liedje - Ik hoorde uw zingen komenVan over de stille kreek…Wat hebt ge op den weg vernomen?:Gij ziet tot sterven bleek…           Ik dacht dat gij beminden          Als dooven gingt en blinden -          Gij zult uw lief niet vinden:                    Hij is verreisd van hier. - Wat treedt gij tusschen ons beidenGelijk de schim van…

11 september 2020

In "Artikel"

Adam Zagajewski • De barbaren

Wij waren het die in de donkere wouden leefden. Wij waren het die Ovidius vreesde in Tomi, wij waren de aanbidders van goden met namen die jullie niet konden uitspreken.

21 juli 2025

In "Gedicht"