De ideale man in de Bouquetreeks
Wie denkt dat de Bouquet-reeks het domein is van de hunkerende huisvrouw, heeft het mis. Het is het domein van de alfaman! Kijk maar, de uitgever zegt het zelf, op een pagina waar een wedstrijd voor schrijvers van nieuwe deeltjes in de onuitputtelijke reeks. Voorts meldt die uitgever dat Bouquet-boekjes ‘een achtbaan van heftige emoties’ biedt en ‘de ultieme romantische fantasie, tegen een internationale achtergrond vol glamour en weelde, macht en rijkdom’.
Dat zijn allemaal intrigerende beweringen, en zo worden er op die pagina’s nog meer interessante dingen gezegd over de techniek van het Bouquetreeksverhaal, dus ik heb meteen op mijn e-reader de 3500ste roman gedownload die de aanleiding vormde voor de wedstrijd.
Drie soorten aantrekkelijke mannen
Er blijken in de wereld van de Bouquetreeks drie soorten aantrekkelijke mannen te bestaan: de sjeik, de Griek en de Italiaan (in deze volgorde). Van alle drie krijgt de lezer van deze omnibus er een voorgeschoteld: Trotse sjeik van Lynn Raye Harris, Vurige Griek van Chantelle Shaw en Verleidelijke Italiaan van Sharon Kendrick. Die titels zijn, aan de Engelse originelen te zien (Marriage behind the facade; The Greek’s Acquisition; A Scandal, A Secret, A Baby), een beetje aangepast aan het idee van deze omnibus om het prototype van de nationaliteiten duidelijk te maken. Sjeiks zijn fijn omdat ze zo trots zijn, Grieken omdat ze zo vurig zijn en Italianen omdat ze je zo charmant inpakken.
Dat Arabieren en Grieken de ultieme romantische fantasie bieden, is aanleiding voor allerlei bespiegeling in tijden waarin deze twee groepen zo ongeveer de grote volksvijanden zijn. Aan de lijst met overige uitgaven te zien, hebben de mannen in Bouquetreeksboekjes soms ook andere nationaliteiten, maar eigenlijk is een beetje man niet al te ver van de Middellandse Zee geboren. De helden spreken ook daadwerkelijk een enkel woordje Arabisch (habibiti) en Grieks (gliki mou) in de verhalen die aan hen gewijd zijn. Eigenaardig genoeg zegt de Italiaan slechts één keer iets in het Italiaans (tesoro).
Erectie
Ik dacht dat de Bouquetreeks een beetje nuffig was, maar seks speelt een belangrijke rol, en die seks is nogal expliciet beschreven al lijkt de woordenschat me tamelijk precies afgemeten. Het enige woord voor het mannelijk geslachtsorgaan is erectie, maar dat woord valt dan ook twintig keer. Het vrouwelijk geslachtsorgaan wordt niet benoemd, maar de diverse onderdelen (schaamlippen, clitoris) wel.
Een eigenaardigheid van de verteltechniek is dat de verhalen – het geldt in ieder geval voor de drie in deze verzamelbundel – vanuit beide hoofdpersonen, de man en de vrouw, worden verteld. Meestal ligt de aandacht weliswaar bij de vrouw, maar geregeld springt hij ook even over naar wat de man denkt of voelt (‘Doe normaal, man, dacht Dimitri, geïrriteerd over het feit dat hij zijn hormonen niet de baas was.’)
Driften
Die laatste zin doet de lezer natuurlijk onwillekeurig denken aan de negatieve andrologie van Christoph Kucklick, op het Nederlandse internet geïntroduceerd door Gijsbert Pols in zijn ‘bespreking’/’provocatie’ over het laatste boekenweekgeschenk van Tommy Wierenga (lees vooral ook de vermakelijke polemiek onder dat stukje, maar dit terzijde). Volgens Kucklick bestaat er in de westerse cultuur een negatief beeld over mannen als wezens die egocentrisch, aggressief en onbeschoft zijn. Beschaving betekent: het beteugelen van die driften en daarom zijn vrouwen eigenlijk beschaafder dan mannen.
Door dat Doe normaal, man-citaat van de Vurige Griek zou je kunnen denken dat Kucklick in de Bouquetreeks aan zijn trekken komt, maar het ligt wel wat ingewikkelder. Ook de vrouwen moeten zich de hele tijd beheersen om zich niet als een dolle op de man in kwestie te storten. Dat wordt af en toe met fijne symboliek duidelijk gemaakt (‘Meteen voelde ze zich rood worden van woede en verlangen. Met een fel gebaar doorboorde ze een asperge met haar vork, al kon ze zich er niet toe zetten die op te eten.’)
De verhalen gaan vooral over controle, ze vormen het strijdtoneel tussen een man en een vrouw die allebei niets lievers willen dan zich in elkaars armen storten, maar daarvoor eerst een psychologisch obstakel moeten overwinnen, meestal gekrenkte trots (zij heeft hem per ongeluk iets horen zeggen waaruit ze opmaakte dat hij haar misbruikte en is toen weggelopen; hij was te trots om haar achterna te komen).
De vrouwen hebben allemaal een baan en ze verschillen helemaal niet zo veel van de mannen. Het belangrijkste verschil is dat ze niet uit Italië of Griekenland komen, en dat ze ook geen sjeik zijn.
Gaaf. Wanneer komt er eindelijk een groot project om het geweldige taalgebruik van de Bouquetreeks in kaart te brengen? "Want vergeet ook vooral de quotatieve oxymoron niet" schreeuwde hij terughoudend.