• Over de vreemde lijstjes van Arthur van Schendel. De Nederlanden (fragment) Aanschouw den grond gerezen uit het water Door ongestuim der stroomen aangeslibd, Teruggeworpen door de macht der baren, In regens kil van grauwe kim tot kim, Maar groenend reeds van het ontkiemend leven En witte vogels staan er aan den rand Der wijde vlakte onder … [Lees meer...] overGedicht: Arthur van Schendel – De Nederlanden (fragment)
gedichten
Gedicht: Froukje van der Ploeg – Opslagruimte
• Uit Dit is hoe het ging, de nieuwe bundel van Froukje van der Ploeg. Opslagruimte Je weet toch dat niemand zo’n hoeveelheid geheimen aankan zonder dat er iets uit sijpelt of een deel van je persoonlijkheid verandert er is maar zo veel te verbergen achter de bewegingen van elke dag, eerst zijn er berichten of een gesprek dat je niet vertelt en later … [Lees meer...] overGedicht: Froukje van der Ploeg – Opslagruimte
Gedicht: Piet Gerbrandy – Beginnen de dagen met misthoorns en vochtige kranten
In de nieuwe Meander een interview met Piet Gerbrandy, en drie gedichten. Beginnen de dagen met misthoorns en vochtige kranten. Fietsen de zonen stug vlakke landschappen in door felle regens beregend. Hangen de naakten blauw op zolders van instituten tieten omfloerst ongeharst in maanlicht hun … [Lees meer...] overGedicht: Piet Gerbrandy – Beginnen de dagen met misthoorns en vochtige kranten
Gedicht: P.C. Hooft – Sonnet
• Vandaag in 1647 overleed P.C. Hooft. Sonnet Wanneer, door 's werelts licht, de blindtgebooren jongen Gesicht vercreech, hij stondt verwondert en bedeest, Beweging, verwe, stal van plant, van mensch, van beest Verbluften sijn gedacht, en lieffelijck besprongen, Voort Sloten, toorens schier ten hemel hooch gesprongen Het tijt-verdrijf van 's menschen … [Lees meer...] overGedicht: P.C. Hooft – Sonnet
Gedicht: Ruth Lasters – Verder
Ruth Lasters is een van de dichters die optreden op Poetry, komende maand. Verder voor F. Als verdergaan onmogelijk lijkt, kies dan één enkel verdergaan, één heerlijke hardnekkigheid, desnoods om drie uur elke nacht spuitwater horen stukknappende bellen, een soort sterrenluisteren in plaats van sterrenkijken. Als verdergaan onmogelijk is, kies dan één … [Lees meer...] overGedicht: Ruth Lasters – Verder
Gedicht: Astrid Roemer — Twee gedichten
Vandaag krijgt Astrid Roemer de P.C. Hooft-prijs uitgereikt. god! Dan is er jouw huid die mij omwikkelt om het ijs te weerstaan in de heetste tijd als vragen bijten verder dan mijn lijf een oorlog woedt: {Hier Hamster Ik & Daar Honger Jij) oergrond met aanraakbaarheid her-inner, besnuif, oprisp overvloed in-der-tijd! In die vloed vecht vecht om Droog te zijn … [Lees meer...] overGedicht: Astrid Roemer — Twee gedichten
Gedicht: Peter van Lier – Dit is de stad der dingen
Dit is de stad der dingen, maar vergis je niet: soms is het hier een drukte vanjewelste, wordt het hele blikveld ongegeneerd benut door leven, het bankje weet ervan: deze week voelde het een gewezen boer aan een leven werken zonder vee: met de vaart voor ogen weer karaktervol leren spugen ten teken dat het goed zat in de kop en daarbuiten, … [Lees meer...] overGedicht: Peter van Lier – Dit is de stad der dingen
Gedicht: Ed. Hoornik – Ik ben de kleine dochter van Jaïrus
Ik ben de kleine dochter van Jaïrus. Ik lig hier op een veel te grote baar. De dood zit in mijn ogen en mijn haar, dat, nu de krul eruit is, zonder zwier is. Ik mis mijn pop, die nu zij niet meer hier is, slaapt als ik slaap, de vingers in elkaar. Ik weet dat twee en twee te zamen vier is, maar nu ik dood ben, is dat niet meer waar. Waarom had ik daarstraks ook weer … [Lees meer...] overGedicht: Ed. Hoornik – Ik ben de kleine dochter van Jaïrus
Gedicht: Idylle – N.E.M. Pareau
Idylle Een middag zag ik, d' al te felle zon ontkomen vanuit het bosch den neergelegen herdersjongen; de lauwe zwoelte had in sluimering bedwongen zijn jeugd. En op het weiland dansten reien gnomen van dotterbloem bekranst. Hun zwakke stemmen zongen veel liederen; soms slopen elfen door de boomen en staarden op den knaap terneer, tot in zijn droomen een zucht haar vluchten … [Lees meer...] overGedicht: Idylle – N.E.M. Pareau
Gedicht: Nel Benschop – Pinksteren
Pinksteren Het is een vreemd, ongrijpbaar feest: de nederdaling van de Geest. Wat vlammen en geruis van wind, een taal, die nieuwe woorden vindt. Nu dalen er geen eng'len neer, ver lijkt de opgestane Heer. Er is een wonder voor ons oog: uit sintels rijst een vlam omhoog. Er is een wonder voor ons oor: Gods Geest vindt bij de mens gehoor. Wie Hem verried … [Lees meer...] overGedicht: Nel Benschop – Pinksteren
Gedicht: De vooruitgang – E. du Perron
Vandaag in 1940 overleden E. du Perron en Menno ter Braak De vooruitgang Zij komen los en niets zal hen weerstreven: van de paleizen kraait hun rode haan, uit alle krotten bloeit een rode vaan, de burgers smelten en de goden beven! Voor zoveel botten, spieren, zweet, ruim baan! Dit is de mensheid, aan zichzelf ontheven; wie nu niet sterft, ontvangt het nieuwste … [Lees meer...] overGedicht: De vooruitgang – E. du Perron
Gedicht: Horatius – De dichter als vakman
Uit Piet Schrijvers’ pas verschenen vertaling van het lange gedicht de De dichter als vakman van Horatius. . De dichter als vakman [...] De dichters dienen of het nut of het vermaak, of willen stichten en vermaken tegelijk. Wat ook je boodschap is, wees kort, zodat het publiek je woord snel vat en trouw bewaart: een volle geest is een vergiet voor elke … [Lees meer...] overGedicht: Horatius – De dichter als vakman
Gedicht: Karel van de Woestijne – De bruid zegt
De bruid zegt: Hoe wordt mijn lippe week van honig-smaak? - 't Is of 'k met tanden-reek uw tanden raak... Hoe zijn uw ogen klaar van vreemde schijn! 'k Zie er me lévens-waar spieglend in zijn... 'k Hou mijne leden, als ware ik beschaamd... - Uw adem, om mijn hals, die zoelig aêmt... ...'k Voel me zo vreemd, - zo vreemd bevángen zijn... Uw stille stemme … [Lees meer...] overGedicht: Karel van de Woestijne – De bruid zegt
Gedicht: Aly Freije – Zij vervoegt de klei
Zij vervoegt de klei* Scheuren trekt ze in de klei, demonteert haar meisjesjaren onderzoekt gedachtekieren, kneedt woorden, bergt geheimen op, kan er zomaar tussen vallen – diep zijn de sporen die de vader met rechte hand haar jeugd in ploegt, hij wijst haar het eerste groen van wintertarwe, bij God, over de dijk komen alle lijnen samen hij legt haar languit in de … [Lees meer...] overGedicht: Aly Freije – Zij vervoegt de klei
Gedicht: Paul van Ostaijen – Vergelding
Honderd jaar geleden verscheen Paul van Ostaijens Music Hall. Vergelding Ik ben gelukkig wijl ik mezelf 'n ander mens heb gevonden Die mij tot nog toe als een onbekende was; Hij heeft geleefd ver weg en komt nu ongeschonden Te voren in de Herfst, die voor mij als de schoonste Lente is. Niet lang geleden Was 'n volmaakt septies man te worden, mijn ideaal; Alle … [Lees meer...] overGedicht: Paul van Ostaijen – Vergelding
Gedicht: Willem de Mérode – De nieuwe knecht
De nieuwe knecht Zwijgend taxeert de boer den knecht! Armen en beenen lang en pezig; Groothandig; borstkas iets te vleezig; De schouders knoestig; scherp en recht De kop, met, als een vrieslucht fel, Blauwe oogen; neus smal; haren hel; Ooren ver van het hoofd gebogen; En door de lippen, dun en rood, Wordt zoo wild adem ingezogen, Dat ’t bloed hem naar de wangen … [Lees meer...] overGedicht: Willem de Mérode – De nieuwe knecht
Gedicht: Freek van Leeuwen – De moeder
De moeder Ik heb je niet gewild, aan mij heeft 't niet gelegen Dat je gestalte en vorm en 't leven hebt gekregen. Ik heb je weggevloekt en in gedacht Zag 'k jou en mij al drijven in de gracht. Maar toen je losbrak in een roode vloed van pijnen Voelde ik ál haat en bitterheid verdwijnen. Je was zoo klein -- en in een felle dorst Stak je je armpjes uit … [Lees meer...] overGedicht: Freek van Leeuwen – De moeder
Gedicht: Gerrie Knetemann – Masseurs
Masseurs Hij wrijft ze zachtjes aan, de benen Glijdt iets harder langs glad geschoren schenen Even knijpen hier, even schudden daar Aandacht geven doet wonderen, echt waar Het hoofd zit aan het lichaam vast Voor renners vaak een ondraaglijke last Even schudden hier, even knijpen daar Zo snel ben je met het hoofd niet klaar Wrijven, kneden en masseren Dat is … [Lees meer...] overGedicht: Gerrie Knetemann – Masseurs
Gedicht: Michael Tedja – Waarde
Waarde Het bewijs, het tegendeel dat tot leven kwam reisde. Ik was er een mee, een geheel dat ik zelf neerzetten kon. Toen zag ik de groep staan. Die was wat het was: zij die terug wilden naar hoe het was. Ik dacht dat die op zich stond. Het beste dat er was voordat het een en al kern werd. Ooit, ja. Ik was er solitair mee, totdat de regen tegen het raam … [Lees meer...] overGedicht: Michael Tedja – Waarde
Gedicht: Gerrit Komrij – De demon
'De demon' werd 4 mei 2001 door Gerrit Komrij (toen Dichter des vaderlands) voorgedragen tijdens de herdenkingsbijeenkomst in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. De demon Het is een sport om met gestrekte vinger Te wijzen naar de goeden en de kwaden. Ik houd het liever bij de binnendringer Die in mij zelf verlangt naar euveldaden. Twee zielen huizen in ons en ze heten Ons … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Komrij – De demon
Gedicht: Eric van Loo – De lege stad
De lege stad Toen de laatste razzia door Rotterdam raasde was mijn vader zestien jaar en vijf maanden. Nog net te jong voor de Arbeidseinsatz. Ik stel me de lege straat voor, het geluid van laarzen in de kamer. Een soldaat spuugt op zijn persoonsbewijs, Steh' auf! Je ziet er jong en sterk uit. Ik stel me voor, nee dat lukt me niet, dat deze regels niet door mij … [Lees meer...] overGedicht: Eric van Loo – De lege stad
Gedicht: Hans Warren — Liggend in de zon
Liggend in de zon De liefste sluimert naast mij in het kruid. Onder mijn arm door lig ik naar haar te staren. Soms laat de wind haar zachte lange haren strelen over mijn rug, mijn naakte huid. Ik luister naar het ijl ruisend geluid – mijn adem gaat in rythme met de hare – naar het verre doffe bruisen van de baren en naar een wulp, die schor, weemoedig fluit. Er … [Lees meer...] overGedicht: Hans Warren — Liggend in de zon
Gedicht: Henriette Roland Holst – O socialisme, nu moet ge weer leeren
In 1942 probeerden de Nederlands nationaalsocialisten zich onderstaand gedicht ‘toe te eigenen’. Uiteraard zeer tegen de zin van Roland Holst. Lees er hier meer over. O socialisme, nu moet ge weer leeren te buigen voor een innerlijke macht en thuis te raken ook in andre sferen dan die, waarin g'uw groot werk hebt volbracht. Nu moet g'u gaan bezinnen op de jaren toen … [Lees meer...] overGedicht: Henriette Roland Holst – O socialisme, nu moet ge weer leeren
Gedicht: C.S. Adama van Scheltema – De rooden roepen!
[Op de wijs van De Internationale?] De rooden roepen! Marschlied. Komt tot ons, kindren dezer dagen, Komt tot ons, die in donker lijdt, Helpt ons het menschenlot te dragen In 't licht van beter menschlijkheid! Wij zijn haar opgestane knechten, Wij zijn haar daverende roep, Wij zijn die voor haar toekomst vechten, Wij zijn haar oude roode troep! Voort voort dan … [Lees meer...] overGedicht: C.S. Adama van Scheltema – De rooden roepen!
Gedicht: August Vermeylen – In den nacht
In den nacht Mensjes, ik weet hoe leêg zijn mensgebaren, 'k Weet dat de woorden door den mens gezeid In 't ijle slaan, en 'k praat en lijk verblijd Of droef, mijn vrienden en beminden, maar en Haat noch bemin. En geen van wie daar staren Met doden blik, o ziel, weet wie gij zijt, En dat rond uw geheimen wonderbare Elk mijner woorden strekt een eenzaamheid. 'k Ben … [Lees meer...] overGedicht: August Vermeylen – In den nacht