Tag: Charlotte Van den Broeck

drieëntwintig zijn en leren blijven

Posted on by

Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (195)
De laatste 14 afleveringen van deze reeks zijn gewijd aan 14 gloednieuwe, speciaal voor deze reeks geschreven sonnetten door hedendaagse Nederlandse en Vlaamse dichters.

Door Marc van Oostendorp

Illustratie: Susanne van der Kleij

Bladerrot

weer wring ik me in de versperde tijd
een beukentak klampt zich vast aan dood blad
een oude belofte die waanwijs zwijgt
en ik hoor hoe de hond schijnzwanger jankt

het kan niet de vruchten weer vol bijten
de dagen zonder je domweg ontslapen
drieëntwintig zijn en leren blijven
in dat toen nog veel te lange later

dat aanbreekt nu en mij vergeten lijkt
in die nacht die rond je middel beefde
en in beddengoed en zavel brak

sindsdien probeer ik een bloem te wekken
uit bladerrot gevederde orchidee
de stengel reikt omhoog, de knop blijft leeg

(Charlotte Van den Broeck)

Taal is tijd. Aan het eind van elke zin die je zegt is iedereen een beetje ouder dan aan het begin. Zonder tijd zou de mens ook geen taal hebben: wie weet is er een manier om al je gedachten allemaal tegelijkertijd met iemand anders te delen, maar die ander kan daarna dan toch niets doen, want er is geen daarna. Lees verder >>

De bleke pornoster en de huilende moeder

Posted on by
Door Marc van Oostendorp


Wat is er gaande in de Vlaamse dichtkunst? Ik lees maar de hele tijd gedichten waarin uitdrukkingen staan die zijn gevormd op de malde/een X Y, waarbij X een bijvoeglijk naamwoord is en Y een zelfstandig naamwoord.

Vermoedelijk is Delphine Lecompte ermee begonnen, of in ieder geval heeft zij het genre tot grote hoogte opgezweept. Jaar in jaar uit doet ze daarin verslag van haar avonturen met de oude kruisboogschutter, zoals ze haar geliefde voortdurend noemt, en haar vorig jaar verschenen bundel Dichter, bokser, koningsdochter opent met een gedicht Je kunt niet alleen zijn met een paard dat als volgt begint:

Je kunt alleen zijn met een bleke pornoster
Hij scheert zijn handrug en denkt aan zijn eikelring
Je kunt alleen zijn met een uitgewaaierde pauw
Hij toont zijn staart en denkt aan zijn hoogtepunt


Lees verder >>