Categoriearchief: gedicht

Een droom In de naaste nacht, nadat god Hypnus De eer en vreugd van zijn bezoek mij gunde, Droomde ik, daar zijn beeld mijn brein vervulde, Dat hij weder aan mijn huisdeur klopte – Dat ik, opgestaan, hem uit mijn … Lees verder →

De Emmaus-Gangers Nòg speuren wij ’t nieuw vreugdgevoel, Dat heet en koel Ons overrompelde op den tocht, Toen Hij ons had bezocht. Hij heeft ons ongeloof gekrenkt, De ziel gezengd En drong zoo zacht als windgesuis Met ons in huis. … Lees verder →

Paasmorgen Hij was het graf al uitgegaan Vóór ik Zijn dood bezoeken kon. Een zwarte leegte in de zon Gaapt de spelonk mij aan. O wát ik hoopte in mijn verdriet, Hij kwam mijn ongeduld nog vóór. Maar, Die ik … Lees verder →

Berouw In den schemer het angstige luistren Naar den wind die waait om de huizen. Van de wilgen stuiven de pluizen, Wit in den regen van ’t duister. Ver weg het bedwelmend bruisen Van de zee; haar vage geluiden Eentonig, … Lees verder →

De soldaat die Jezus kruisigde Wij sloegen hem aan ’t kruis. Zijn vingers grepen Wild om den spijker toen ‘k den hamer hief – Maar hij zei zacht mijn naam en: ‘Heb mij lief –’ En ’t groot geheim had … Lees verder →

Zaterdag is het de Internationale dag van het geluk. Daarom vandaag onderstaand gedicht van Inge Boulonois. Idioom van geluk Doe het niet. Trap nimmer in de strik van woordentwist. Vermijd het slagveld van de taal. Lach grootspraak weg. Spits je … Lees verder →

Sonnet aan Frederik van Eeden Ik ben gestemd om een sonnet te maken, Teêr-blauw als mij Japansche verzen lijken, Zoo vlak als water, dat geen rimpels strijken Tot vloeiend matglas, waar zij d’ oever raken. Fijn porselein met, voor verwende … Lees verder →

Of niet soms? Je woorden maakten nog speelschuld maar je stem was al medeplichtig aan mijn inbraak in je toekomst en ik was al begonnen muziek te componeren voor je triangel mond en oren je huid vroeg wie ben ik … Lees verder →