Categoriearchief: gedicht

Het regent het regent en het regent die verhalen hoe de doden geleefd hebben op zulke dagen met de kleur van geen kleur terwijl iedereen zich vaster houdt in het hoofd en niemand iets roods tovert en het regent hoe … Lees verder →

Melissa Dat nu dit eene zacht-herlezen woord Zoo diep mijn zwijgend mijmren kon ontroeren En tot die traag-vervaagde erinnring voeren Als had mijn luisteren haar naam gehoord. Dat was geluk: door angst noch lust gestoord Schreden wij over winters sneeuwen … Lees verder →

Een huwelijksdicht Nu zal hij met een pak aan, bloemen erbij en zij in een jurk als een droom, in een warme zaal wat dingen beloven. Aardige dingen want aardige dingen wil iedereen horen, aardige dingen zijn schaars. Zult u … Lees verder →

De tusschenkomst Bij mijn tafel, toen de kamer donker werd, kwamen uit de voortijden twee gedaanten staan, en zij wezen op een kristal, roepende mij bij namen van wind en licht: de dood rees als een maan in mij. Maar … Lees verder →

Hooge deernis Deernis vervult in den nacht hen, die ontstegen zijn naar de toppen der aarde en peinzend neerzien over dit schaduwenrijk; wrevel noch weerzin kunnen zij langer meer voelen voor de bedrukten in de ravijnen waar de holle wegen … Lees verder →