Categorie: column

beest / dier

Posted on by

Verwarwoordenboek Vervolg (14)

Door Jan Renkema

In het Verwarwoordenboek worden zo’n 500 woordparen behandeld met vaak onduidelijke verschillen: afgunst-jaloezie, bloot-naakt, geliefd-populair, plaats-plek, enz. Talrijke lezers hebben woordparen aangedragen met het verzoek om ook die te behandelen. Vandaar deze wekelijkse rubriek.

Mocht u ook een ‘verwarpaar’ behandeld willen zien, plaats dan een reactie onder deze rubriek. Kijkt u dan wel even op de website om te zien of de woorden al zijn opgenomen.

beest / dier    

De betekenissen overlappen, maar er is ook een klein verschil. Lees verder >>

Waar zijn de hoeders van het literatuuronderwijs?

Posted on by

Door Sander Bax (Tilburg University), Marjolein van Herten (Open Universiteit), Erwin Mantingh (Universiteit Utrecht) en Theo Witte (Rijksuniversiteit Groningen).(Meesterschapsteam Nederlands – Letterkunde)

Het literatuuronderwijs is afgebrokkeld van een gezichtsbepalend en zwaarwegend onderdeel van het schoolvak Nederlands tot een ‘subdomein’ dat langzaam maar zeker naar de afgrond schuift. Ook bij de vreemde talen is er bijna niets meer van over. Op de opiniepagina van de NRC van 14 januari 2017 legt Christiaan Weijts dan ook de vinger op de zere plek: het literatuuronderwijs dreigt verdrongen te worden naar de marges van het voorgezet onderwijs. Een kwijnend bestaan ligt op de loer.

Die marginalisering is veroorzaakt door zwalkend beleid. Bij de invoering van het studiehuis in 1998 werd het cijfer voor literatuur van alle talen in de zak-/slaagregeling samengevoegd tot een apart vak letterkunde. Leerlingen konden toen dus op literatuur zakken. Enkele jaren later werd literatuur met andere ‘kleine’ vakken weggemoffeld in het combinatiecijfer. Weer later werd het ‘teruggegeven’ aan de afzonderlijke talenvakken, maar zonder de weging aan te passen. In de rapportenvergaderingen telt literatuur nauwelijks meer mee. Lees verder >>

De verkiezingsprogramma’s over taal: VVD, CDA, SGP, 50PLUS en VNL

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

Wat zeggen de Nederlandse politieke partijen over taal? Vandaag is het de beurt aan de rechtse partijen die in de Tweede Kamer vertegenwoordigd zijn (gisteren waren de linkse partijen aan de beurt): VVD, CDA, SGP, 50PLUS en VNL. De PVV sla ik over omdat in het document dat deze partij als verkiezingsprogramma presenteert geen visie over taalbeleid uiteen wordt gezet.

Net als de linkse partijen zijn ook de partijen aan de rechterkant er over eens dat het Nederlands vooral een taal is voor vluchtelingen. Een heel positief beeld over de relatie tussen de mens en taal hebben de partijen over het algemeen niet. Je moet nieuwkomers dwingen om onze taal te leren, anders komt er niets van terecht. 50PLUS vraagt zelfs om een “volledige beheersing” van de Nederlandse taal voor iemand het Nederlandse paspoort waard is, zodat het er somber uitziet voor de redactie van Neerlandistiek als Henk Krol aan de macht komt.

De VVD breidt deze eisen als enige ook uit naar buitenlanders die hier komen omdat ze een Nederlandse partner hebben, of omdat ze hier hoogopgeleid werk komen doen: Lees verder >>

Jan Campert literatuurprijzen 2016: ‘whites only’?

Posted on by

Door Claire Schut

Afgelopen zondag was in het Haagse Spuitheater het Schrijversfeest, de jaarlijkse bezegeling van het Writers Unlimited Winternachten literatuurfestival en een feestelijk programma rond de uitreiking van de Jan Campert-prijzen. Het was geweldig, genieten. Volgend jaar ga ik weer. Waarom dan toch dat knagende gevoel van teleurstelling?

Aan het entertainment lag het niet. Het was gevarieerd, boeiend, persoonlijk, ontroerend, veel vrolijke noten en gezichten. In een prikkelende inleiding gaf de Nederlands-Surinaamse schrijfster Karin Amatmoekrim (De man van veel, Het gym) haar visie op de ‘Staat van de Nederlandse Letteren’. Haar analyse van de status quo in de Nederlandse literatuurwereld eindigde met een oproep aan schrijvers en intellectuelen om in onze samenleving vol tweedeling en uitsluiting niet langer afzijdig en a-politiek te blijven maar vooral stelling te nemen. De jonge Vlaamse dichteres Charlotte Van den Broeck las enkele van haar gedichten voor. Het publiek mocht met applaus en hoefgetrappel aangeven dat van de drie genomineerde middelbare scholieren de Nederlands-Poolse Paula Golunksa de eerste Jonge Campert-prijs in ontvangst mocht nemen. Lees verder >>

Limburg’s boekenschat in gevaar

Posted on by

Door Leonie Cornips

De Stadsbibliotheek van Maastricht dient tot laat in de vorige eeuw als het voornaamste centrum van het intellectuele leven in Limburg en is een van de oudste nog zelfstandige, niet in een grotere (universiteits)bibliotheek opgegane historische Stadsbibliotheken van Nederland. De Stadsbibliotheek, opgericht in 1662, is het paradepaardje van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Het stadsbestuur van Maastricht is in de zeventiende eeuw dan ook zeer vrijgevig: in 1753 beschikt de Stadsbibliotheek al over 2650 werken in 3500 banden. Het boekenbezit groeit later in die achttiende eeuw indrukwekkend, waarschijnlijk door de in Parijs geboren boekhandelaar Jean-Edmé Dufour die zich in 1766 als kremer (handelaar) in Maastricht inschrijft. Dufour drukt en verkoopt uitsluitend Franstalig werk en heeft al snel een internationale klantenkring van Parijs tot Sint-Petersburg en van Stockholm tot Londen.
Lees verder >>

De verkiezingsprogramma’s over taal: PvdA, SP, GroenLinks, PvdD en Denk

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

Vrijwel alle partijen zijn het erover eens dat het Nederlands vooral een kwestie is voor ‘vluchtelingen’. De groeimarkt voor leraren Nederlands zit dus sowieso daar. Het geldt ook voor alle partijen die ik nu maar even als ‘links’ bestempel en die momenteel in de Tweede Kamer vertegenwoordigd zijn: PvdA, SP, GroenLinks, Partij voor de Dieren en Denk. (Misschien zijn D66 en de ChristenUnie ook links; maar die  allebei een veel uitgebreidere visie op taalbeleid dan de andere partijen, en ik heb hen daarom apart behandeld.)

Van die vier is Denk de enige met een heel duidelijk afwijkende lijn. Er zijn tussen de andere vier wel nuanceverschillen. Er is bijvoorbeeld grofweg een links-rechtsdimensie. Rechtsere partijen (volgens deze definitie inclusief de PvdA) leggen er de nadruk op dat vluchtelingen Nederlands moeten leren:

  • Vluchtelingen moeten zo snel mogelijk de taal leren. (PvdA)

Linksere partijen, zoals GroenLinks, leggen er de nadruk op dat vluchtelingen het Nederlands moeten kunnen leren: Lees verder >>

De verkiezingsprogramma’s over taal: ChristenUnie

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

ChristenUnieD66 heeft in zijn verkiezingsprogramma, zo schreef ik vorige keer in deze reeks, alleen aandacht voor taal als instrument, en ziet Nederland daarbij als een tweetalig land met Nederlands en Engels. De ChristenUnie heeft een geheel andere visie. Ik wil niet zeggen dat hij diametraal tegenovergesteld is – de partijen zouden kunnen samenwerken en allebei hun idealen verwezenlijken –, maar het beeld van taal dat opdoemt uit dit programma is echt anders.

Het gaat het ChristenUnie niet zozeer om taal als instrument, maar vooral als teken van identiteit. Er worden dan ook veel meer talen genoemd: Papiaments, gebarentaal en Fries, allemaal talen die volgens de partij bescherming behoeven. Het Engels wordt anderzijds, maar een keer genoemd, en dan niet als taal waar vwo’ers natuurkunde in kunnen leren, maar als de taal die op de bovenwindse eilanden wordt gesproken. De ChristenUnie is voor zover ik kan zien de enige die zo precies probeert te benoemen welke talen er allemaal een min of meer officiële status moeten spelen: Lees verder >>

Ik breid mijn armen uit tot zwingen

Posted on by

Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (107)
Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan?

Door Marc van Oostendorp

Illustratie: Susanne van der Kleij
Illustratie: Susanne van der Kleij

Het is een fijne ontdekking: dat ergens een woord voor bestaat. Je hebt het al je hele leven gezien, maar het was altijd iets privaats en iets schimmigs. En dan ineens ontdek je dat er een woord voor is – een teken dat andere mensen het kennelijk ook de moeite waard hebben gevonden om over te praten.

Zoals zwingen, volgens het WNT ‘o.a. van het haar, de boomen, een wieg: een heen en weer gaande, zwaaiende, zwiepende, schommelende, slingerende beweging maken’. Dat is op zich natuurlijk een poëtische beschrijving, met die bepaalde lidwoorden voor haar en boomen en dat onbepaalde voor wieg.

Interessant is verder dat er sprake is van ‘een heen en weer gaande, zwaaiende [enz] beweging maken’ in plaats van ‘heen en weer gaan, zwaaien [enz]’: het gaat niet om de vorm van de beweging (heen en weer of zwaaiend), maar om de beweging zelf. Lees verder >>

De verkiezingsprogramma’s over taal: D66

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

attachment-1-46Taal ligt aan de basis van de samenleving: zonder taal zijn de ingewikkelde afspraken, contracten, regels, waarop de samenleving gebouwd is niet denkbaar. Taal is bovendien hét instrument bij uitstek van de politicus: alles wat hij maakt is gemaakt van taal (amendementen, resoluties, wetsvoorstellen), al zijn handwerk bestaat grotendeels uit taal (argumenteren, overtuigen, paaien, schelden).

Taal is macht, macht maak je met taal. Dus is een redelijke vraag: wat zegt de moderne politiek eigenlijk over taal? Wat voor taalpolitiek stellen de politieke partijen voor? Je kunt ervan uitgaan dat dit een weerspiegeling is van hoe er in de samenleving over taalzaken wordt gedacht, over de plaats van taal in onze samenleving.

Om die reden wil ik hier de komende weken de verkiezingsprogramma’s van de meest serieuze politieke partijen onder de loep nemen. Ik begin vandaag met D66, omdat ik dit weekeinde toevallig een lezing over taalpolitiek ga geven voor de Jonge Democraten, de jongerenorganisatie van die partij en daarvoor sowieso het verkiezingsprogramma las.  Lees verder >>

Culturele omwentelingen: etsen bekijken en chill

Posted on by

Door Freek Van de Velde

In zijn stuk ‘Seinfeld als wetenschap’ vertelt Lucas Seuren over het wedervaren van het personage George, een man die na een afspraakje ongelukkigerwijs de uitnodiging voor koffie al te letterlijk interpreteert. Lachen, want de meeste mensen zullen die faux pas als een aandoenlijke wereldvreemdheid interpreteren. Seuren vertelt in zijn stukje dat de koffie vervangen kan worden door WiFi, en dat hij zo in Los Angeles een persoonlijk Seinfeld-moment heeft meegemaakt. In de commentaarsectie wordt terecht opgemerkt dat de spreekwoordelijke koffie onder jongelui tegenwoordig Netflix & Chill heet.

Die koffie is een gemeenplaats, en zelfs al je die gemeenplaats niet kent, zo legt Seuren uit, kun je de boodschap toch decoderen. Met WiFi is het wat moeilijker, want die wending is niet geconventionaliseerd. Netflix & Chill is dan weer wel geconventionaliseerd, maar je moet wéten dat het een culturele code is, als je niet te vaak een modderfiguur wilt slaan. Ik denk trouwens niet dat de uitdrukking in enig schoolhandboek staat, dus je bent een beetje op jezelf, op je vrienden, of op tv-series aangewezen als je gesocialiseerd wil raken. Lees verder >>

De vragenschaal

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

untitled_artwork-8Er zijn graden van vraagachtigheid. De vraagachtigste vraag is er een die met een vraagwoord begint:

  • Waar haalt Abraham de mosterd? [1]

Iets minder vraagachtig is de ja/nee-vraag, die met de persoonsvorm begint:

  • Haalt Abraham zijn mosterd nu eens op? [2]

En de minst vraagachtige vraag heeft de vorm van een bewering:

  • Abraham is toch die man die altijd mosterd komt halen? [3]

Die vragenschaal correspondeert met andere dingen. Met de inhoud bijvoorbeeld: op vraagwoordvragen zoals  [1] moet je vrij veel informatie geven (een locatie, in dit geval). Op ja/nee-vragen zoals [2] volgt – de naam zegt het al – in ieder geval een ja of een nee. De ‘vraag’ in [3] impliceert dat de spreker het antwoord eigenlijk al weet. Lees verder >>

Negatie / ontkenning

Posted on by

Verwarwoordenboek Vervolg (13)

Door Jan Renkema

In het Verwarwoordenboek worden zo’n 500 woordparen behandeld met vaak onduidelijke verschillen: afgunst-jaloezie, bloot-naakt, geliefd-populair, plaats-plek, enz. Talrijke lezers hebben woordparen aangedragen met het verzoek om ook die te behandelen. Vandaar deze wekelijkse rubriek.

Mocht u ook een ‘verwarpaar’ behandeld willen zien, plaats dan een reactie onder deze rubriek. Kijkt u dan wel even op de website om te zien of de woorden al zijn opgenomen.

negatie / ontkenning

De woorden overlappen in betekenis, maar negatie heeft nog andere betekenissen. Lees verder >>

Straatmadrein

Posted on by

Door Jan Stroop

Op 3 januari heb ik op de Facebookpagina Kring Surinaams-Nederlands dit bericht geplaatst:

“In de Surinaamse kringen waar ik in verkeer gebruikt men de benaming ‘straatmandarijn’ voor iemand die maar op straat rondhangt in plaats van rustig thuis te zijn. Is dat woord algemener bekend?”

Daar kwamen nogal wat reacties op die allemaal te vinden zijn op genoemde facebookpagina. Ze komen aan de orde in wat nu volgt.

Lees verder >>

Het eeuwige gevecht tussen als en dan

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

attachment-1-37Moet je nu groter als zeggen of groter dan? Daarover kun je lang bakkeleien zonder dat een van de bakkeleiers er gelukkig van wordt. Je kunt je ook afvragen waaróm er eigenlijk variatie is, en waarom precies tussen die twee vormen.

En dan kom je tot verrassende inzichten: dat het Nederlands zich bijvoorbeeld beweegt in de richting van het Duits, maar dat het Duits zich zélf weer naar elders beweegt, bijvoorbeeld. Daarover gaat een nieuw artikel van drie Nijmeegse onderzoekers, Lukas Reinarz, Hugo De Vos en Helen de Hoop.

Het eerste dat je dan opmerkt is dat het Nederlands met die variatie zit ingeklemd tussen het Engels en het Duits: Lees verder >>

Seinfeld als wetenschap

Posted on by

Door Lucas Seuren

Sinds korta_small_cup_of_coffee is het mogelijk om via Amazon Prime alle afleveringen van Seinfeld te bekijken. Het is inmiddels alweer ruim tien jaar geleden dat ik de show actief keek, dus was ik hier erg blij mee. Voor wie niet bekend is met Seinfeld: de serie gaat nergens over; de alledaagse belevenissen van de personages staan centraal. Hoewel ik me meende te herinneren dat de serie veelal vrij absurd was, bevond ik me recent in een situatie die bijna letterlijk uit de serie voorkwam. De schrijvers bleken toch een scherp oog te hebben voor hoe we ons elke dag door de sociale wereld begeven.

De aflevering waar ik aan moest denken is getiteld The Phone Message. Een van de personages, George, heeft een eerste date en die verloopt erg goed. Aan het eind van de avond zet George zijn date, Carol, af bij haar appartement. Als hij voorstelt dat ze vaker uit moeten gaan, vraagt Carol of hij misschien binnen wil komen voor een kop koffie. George weigert omdat koffie hem wakker houdt. Carol kijkt hem verward aan, en George realiseert zich al snel dat koffie een eufemisme was, maar op dat moment kan hij niet meer terugkrabbelen. Hij brengt de date vervolgens tot een vrij ongemakkelijk einde (YouTube-clip). Lees verder >>

Wetenschap, houd op met al dat reproduceren!

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

attachment-1-44Het hoofdartikel van NRC Handelsblad had het afgelopen zaterdag, behoorlijk hysterisch, over ‘verziekte wetenschap’. Als medicijn voor alle ellende die de wetenschap volgens de krant over zichzelf had afgeroepen, raadde het aan dat ‘er serieus gekeken wordt’ naar een manifest dat een aantal wetenschappers ook al vorige week publiceerde in Nature Human Behaviour, en waaraan de krant ook eerder al aandacht had besteed.

Dat het ging om een artikel in een tijdschrift voor gedragswetenschappen negeerde de krant in beide artikelen volkomen. Precies in die tak van de wetenschap – de sociale psychologie voorop, natuurlijk – hebben zich inderdaad de afgelopen jaren inderdaad allerlei schandalen voorgedaan. Maar dat maakt nog niet ineens de héle wetenschap ziek.

Bovendien lijkt me dat manifest eigenlijk eerder een symptoom van de ziekte van die ‘gedragswetenschappen’ dan een medicijn.

Lees verder >>

Woordsoorten zijn raadsels

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

attachment-1-4Er zijn onderwerpen in de taalkunde waarover we na duizenden jaren theoretiseren nog steeds weinig weten. Woordsoorten zijn zo’n onderwerp.

Het is in het Nederlands duidelijk zinnig om bijvoorbeeld werkwoorden (lopen, slapen) te onderscheiden van zelfstandig naamwoorden (wandeling, bed). De eerste twee hebben bijvoorbeeld een verledentijdsvorm (liepen, sliepen) en de tweede twee niet; maar die kunnen dan weer met een lidwoord gecombineerd worden (de, het) wat bij de eerste twee niet mogelijk is. Alleen al die observatie maakt het nuttig om het onderscheid te maken.

Het onderscheid is al heel oud, en komt oorspronkelijk uit de studie van het Latijn en het Grieks; het werkt in ieder geval voor de moderne Europese talen nog steeds heel goed. Maar als we voorbij deze simpele constateringen willen komen, houdt onze kennis al snel op. Lees verder >>

Kangeroe

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

Omdat het vandaag de Dag van de Herontdekte Klassieker is, heb ik mijn zondagochtendminicollege vandaag ook uitgeschreven – onder de video.

Als ik jou de afgelopen dagen nog niet heb gevraagd hoe je kangoeroe uitspreekt, ken ik je waarschijnlijk niet. Dat er variatie zit in de klinker is geen verrassing: sommige mensen zeggen kang[a]roe, sommigen kang[u]roe en sommigen kang[ə]roe. Die variatie laat zich ook in spelling vatten, en dus zijn er vragen en antwoorden op het internet te vinden.

Bij de informele enquêtes die ik erover hield, op het internet en daarbuiten, bleek een solide meerderheid te kiezen voor kang[ə]roe. Dat is ook logisch: de lettergreep is onbeklemtoond, en ombeklemtoonde lettergrepen zijn het liefst een toonloze [e]. (Dat sommige mensen [a] zeggen in plaats van de etymologische [u] is ook logisch. Als je die klinker toch een kleurtje wil geven, leen je er een van de buren links of rechts. (Dat het in de Twitter-enquête vaker de [a] was dan de [u], daar heb ik dan weer geen verklaring voor.) Lees verder >>

‘In ’t frisch gelispel van de ritslende iepen’

Posted on by

Een geschiedenis van het Nederlands in 196 sonnetten (106)
Het Nederlandse sonnet bestaat 452 jaar. Hoe is het de taal in die tijd vergaan?

Door Marc van Oostendorp

160919-003942153De gelukkigste periode in het leven van Hélène Swarth was waarschijnlijk toen ze op 35-jarige leeftijd trouwde met de journalist Frits Lapidoth. Ze schreef in die tijd dweperige sonnetten over haar prins op het (witte) paard, zoals Voorboden: het eindeloze zich verdiepen in ’t eigen leed was voorbij, vanaf nu alleen engle-extase en gejuich:

In ’t frisch gelispel van de ritslende iepen,
Kinderlijk blij, klinkt vogelengekwetter.
Mijn boek ligt open, maar ik lees geen letter:
In ’t eigen leed kan ik me alleen verdiepen.

Daar klatert, koel als regen, hoefgekletter
De staatge laan door, ’t is me of stemmen riepen,
Wekkend mijn wenschen, die den schijndood sliepen,
Met triomfantelijk trompetgeschetter.

Hoor! windgestreel en vinkgekweel in boomen!
Zie! gevelgoud in Juli-avondgloren ….
Dan heel de stoet van hoop- en liefdedroomen,

Uit donkren dag in avondzon geboren!
Zoo ziet een stervende eng’le-extase komen
Voor ’t aardsch verleden, juichend nu verloren.

Dit is een gedicht van een horende. Lees verder >>

De wereld veroveren als je ook een formulier kunt invullen

Posted on by

Iemand gooit haar eigen glazen in in ons managersfeuilleton De verleden tijd van lijken.

Door Marc van Oostendorp

attachment-1“Marie”, zei de in een manager veranderde promovenda Femke. “Ik wil je wat goede raad geven.” Ze keek de UHD Geschiedenis van de neerlandistiek tot 1800 bezorgd aan. Deze keek enigszins verwonderd terug.

“Het gaat om de vergadering van daarnet. Ik vind het heel goed wat je zei, begrijp me niet verkeerd.”

“Het is onzin om Joop nu te bedreigen met zijn baan!” barstte Marie los. “Eerst heeft Wouter jarenlang lopen ziegezagen dat de studie van middelnederlandse voegwoorden niet maatschappelijk relevant is! En nu schrijft Joop dan eens af en toe een hartstikke maatschappelijk én kritisch artikel in de universiteitskrant, en dan is het wéér niet goed!” Lees verder >>

Waarom er in 1916 zoveel kinderen maar één naam kregen

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

attachment-1-35Ik hoor tot een onontdekte minderheid. Jullie weten niet wat het is: het leven moeten doorworstelen met slechts één voornaam. Altijd maar weer moeten uitleggen aan bevoegde instanties dat je inderdaad alleen maar zo heet. Nee, zelfs geen Marcus, dank u wel. En terwijl ik mijn hele leven al omringd ben door katholieken is er nergens een Maria te vinden in mijn paspoort.

Onlangs publiceerden Gerrit Bloothooft en David Onland een uitvoerig historisch artikel over de geschiedenis van de Nederlandse gewoonte om meer dan één voornaam te geven. Ze gebruikten daarvoor vooral gegevens uit allerlei databanken waarin die namen officieel geregistreerd werden, en gaan daarom vooral in op kwantitatieve gegevens.

Dat levert allerlei interessante inzichten op. Lees verder >>

beker / mok

Posted on by

Verwarwoordenboek Vervolg (12)

Door Jan Renkema

In het Verwarwoordenboek worden zo’n 500 woordparen behandeld met vaak onduidelijke verschillen: afgunst-jaloezie, bloot-naakt, geliefd-populair, plaats-plek, enz. Talrijke lezers hebben woordparen aangedragen met het verzoek om ook die te behandelen. Vandaar deze wekelijkse rubriek.

Mocht u ook een ‘verwarpaar’ behandeld willen zien, plaats dan een reactie onder deze rubriek. Kijkt u dan wel even op de website om te zien of de woorden al zijn opgenomen.

beker / mok  

De woorden worden vaak door elkaar gebruikt, maar kenners zien (soms) wel verschillen. Lees verder >>

Bewijs maar eens dat een robot geen god is

Posted on by

Door Marc van Oostendorp

Ergens in Amerika staan twee speakertjes nu al dagen onafgebroken met elkaar te kibbelen. En dat is enigszins beangstigend.

Op dit moment zeggen de twee, die geheel terecht Vladimir en Estragon genoemd worden, bijvoorbeeld tegen elkaar:

  • V: A while ago, you said you were a human girl.
  • E: Yes, I am a human girl.
  • V: Why do you think you are human?
  • E: I have a human brain.
  • V: So are you a human?
  • E: Yes, and so are you.
  • V: Prove that you are human.
  • E: I asked you first.
  • V: What did you ask me?
  • E: To prove that I am not god.

Op Reddit vonden de gebruikers al snel uit wat hier aan de hand is. Lees verder >>

Een kostwinner in de katholieke letteren

Posted on by

Als de critici wraak hadden willen nemen op Melati van Java, hadden ze het niet effectiever kunnen doen: hebben jullie weleens wat van haar gelezen? Toch was zij in haar tijd – ze leefde van 1853 tot 1927 – een van de populairste Nederlandse schrijfsters, die de ene roman na de andere publiceerde én van wie vrijwl al die romans als warme broodjes over de toonbank gingen.

Marie Sloot heette ze. Ze gebruikte naast Melati ook nog het pseudoniem Mathilde voor haar katholieke, en ook zeer populaire, damesromans. Tegen het eind van haar leven kwam daar Max van Ravestein bij, voor haar wat modernere werk.

Al die pseudoniemen waren bedoeld om het lezerspubliek zo min mogelijk in de war te brengen. Lees verder >>