Neem dat taaie proza serieus
Door Willemijn Ruberg
Filosoof Sebastien Valkenberg (de Volkskrant, Opinie, 14 augustus) bewijst in zijn protest tegen de stijl van de literatuurwetenschap dat hij niets begrepen heeft van de auteurs die hij aanvalt. Valkenburg lijkt zich op het eerste gezicht te keren tegen de onleesbare stijl van de teksten van literatuurwetenschappers. Maar al snel zet hij zich af tegen de inhoud van hun werk: dat zou beperkt zijn tot het nagaan wie er toegang heeft tot macht en wie er onderdrukt wordt. Deze methode is volgens Valkenberg een wetenschappelijke ‘invuloefening’ die ontaardt in activisme. Uiteindelijk zou het analyseren van teksten hier alleen om het tellen van vrouwen en zwarten gaan.
Deze visie doet geen recht aan poststructuralistische denkers als Edward Said, Michel Foucault en Jacques Derrida, die op zoek gingen naar macht in teksten en structuren. Sommige van deze teksten zijn inderdaad moeilijk leesbaar. Maar hun werk is prima te begrijpen mits je er goed voor gaat zitten. Bovendien beoogden deze denkers ook met hun stijl een inhoudelijk punt te maken: zij verzetten zich tegen de klassieke filosofie, literatuurwetenschap en geschiedschrijving die pretendeerde universeel geldige ‘objectieve’ beschrijvingen te produceren. Met hun stijl bekritiseerden de poststructuralisten de schijnbare doorzichtigheid van idealen als democratie, gelijkheid en vooruitgang. Zij pasten daarmee in de links-kritische tijdsgeest. Lees verder >>
Recente reacties