Voor de nieuwjaarsgasten Zal ik ze vragen? Het nieuwe jaar injagen?Met punch en laffe lachjes? Ja, allemaal samen.Wie? Niet die te wild zijn, niet die te tam zijn,Niet die te veel tellen, wel die te veel vertellen, En vooral wie op ons lijkt.Ik zal ze met drankjes bedaren tot ze kraken.Moeten ze zelf betalen? Drinken zij dan meer?Kwartels? Wafels? Zal ik ook de … [Lees meer...] overHugo Claus • Voor de nieuwjaarsgasten
Gabriël Smit • Oudejaar
Oudejaar Het jaar is oud: ik spiegel wat ik wonin het gelaat van deze laatste dag.God, dat ik deze tijd herkennen mag,voleindig in mij wat in mij begon, voleindig mij zoals Gij thans het jaarvoleindigt, laat mij tot de aanvang groeiender nieuwe tijden, die uit U ontbloeien,maak mijn moe hart weer jong en klaar, bereid het tot de nieuwe tochten laat het met de ogen … [Lees meer...] overGabriël Smit • Oudejaar
J.H. Leopold • Omgang met menschen, nabuurschap
Omgang met menschen, nabuurschap:een sleepend zeer, een chronisch lijden;O zegening dan van de koortsmet zieke en met gezonde tijden.Met moeite en zichgeweldaandoenkomt er een luttel goeds tot stand,De ongerechtigheden doethun eigen grondaard aan de hand.Waar zijn, waar zijn de stroomen nuvan mildheid gul en goedertieren?Zij leeuwetelgen? ach ik ziehyena’s slechts en lage … [Lees meer...] overJ.H. Leopold • Omgang met menschen, nabuurschap
Gerswin Bonevacia • Alle goden
Uit Toen ik klein was, was ik niet bang, de nieuwe bundel van Gershwin Bonevacia. Alle goden dit is een oproep aan alle meisjesalle dochters die downloadendit gedicht is op alle mogelijke manieren gratis Kankerhoerzeggen snelle jongensin de metroop de fiets hier is het planwanneer de machtshonger toeslaaten het de dochters treftde moedersdurf dan te vechtenomdat de … [Lees meer...] overGerswin Bonevacia • Alle goden
Jo Gisekin • Dementia
Uit De luwte van het geheugen, de dit jaar verschenen nieuwe bundel van Jo Gisekin. Dementia Broosheid verweekt zijn beide knieën terwijl het hoofdde verkeerde bocht in zwaait, twee ogen blijven dwalen invergeten straten smaken spoelen wegandermaal bevoelt zijn stap plaveisels van huis tot eertijdsen weerom. Hij wankelt. Vanop de zijlijn wordt gefluisterd schouders … [Lees meer...] overJo Gisekin • Dementia
Bernard Dewulf • De doden
• Eind vorige week overleed dichter, schrijver, columnist Bernard Dewulf. (Meer gedichten in de DBNL.) Ik zie ons Ik kom ons nog tegen. Ik zie ons nog lopen.Ik verlies ons niet uit het oog.Ik neem mij ons voor. Ik voorspel ons nog.Ik verzin ons niet, ik zie ons nog lopen.Ik loop niet op ons vooruit.Ik hoop niet op ons, ik bewaak ons.Ik verzamel ons niet, ik leg ons … [Lees meer...] overBernard Dewulf • De doden
Albert Verwey • Het kindje lag gewikkeld
Het kindje lag gewikkeld Het kindje lag gewikkeld in de doekenOp moeders schoot; het was een armlijk kot:De koe en ezel stonden achter 't schot.'Wat die drie koningen in 't huisje zoeken?' Jozef was graag gevlucht in donkre hoeken.Hij hield zich stil terzij: hij zat voor zot.Maar noch gevolg noch vorsten toonden spot:Geschenken biedend knielden zij, die kloeken. Rondom … [Lees meer...] overAlbert Verwey • Het kindje lag gewikkeld
Karel Vertommen • Kerstballade
Kerstballade Een ketellaper met hese stemdoorliep eens de straten van Bethlehem Een volkstelling bracht er de stad op de been:— Waar volk is, is nering, dus ga ik er heen. Maar d'avond viel snel en de nachtwind was guur,toen zocht hij een hoek tussen stal en schuur. Waar, arm en berooid, zwart van buiten en binnen,hij neerhurkt bij 't vuur en gaat lepels … [Lees meer...] overKarel Vertommen • Kerstballade
Jean Pierre Rawie • Kerstmis ’21
•• Het kerstgedicht van Jean Pierre Rawie stond/staat voorop de eindejaarseditie van Argus. Kerstmis '21 Afghanistan, Wit-Rusland en Irak,de pandemie — dat zijn zo van die dingendie zich niet eventjes laten verdringenter wille van een boom en maretak Het valt niet mee nu liederen te zingenover de vrede die op aard aanbrak,terwijl de wereld verderop in zaken as ontzet … [Lees meer...] overJean Pierre Rawie • Kerstmis ’21
Quirien van Haelen • Die applebottom
•• Schrijver en poëzierecensent Guus Middag schrijft hier (in een hoofdstuk uit zijn pas verschenen Verklarend zakwoordenboekje van rare woorden) over onderstaand gedicht van Quirien van Haelen. Die applebottom (Een story) Jantje zag die applebottomVan die spange spandexhoEn hij wou die tanga ballenOok al was ze van zijn bro Fokkit, zei hij, want mi bradaZit toch in de … [Lees meer...] overQuirien van Haelen • Die applebottom
Rik Andreae • Een man valt
Uit Landschap met blauwe schutting, de nieuwe bundel van Rik Andreae. Een man valt Een man valt uit het raam. Halverwegedenkt hij: Sprong ik nou, of werd ik geduwd? Ineens sta ik er alleen voor. Als ik het niet ben,zijn het er misschien wel honderd anderen. Ik woon in een verdrietig, turfgestookt land,maar dat is beter dan een zonnig land, waar iedereen altijd … [Lees meer...] overRik Andreae • Een man valt
Menno Wigman • Oneindig wakker
Schrijver en poëzierecensent Guus Middag schrijft hier (in een hoofdstuk uit zijn pas verschenen Verklarend zakwoordenboekje van rare woorden) over onderstaand gedicht van Menno Wigman. Oneindig wakker Mooie dingen, allemaal mooie dingen:je hand die voor het eerst een kattenvacht streelt,je moeder die bezorgd je knie verbindt,zes moegedraafde paarden in de zon,het onweer … [Lees meer...] overMenno Wigman • Oneindig wakker
Nes Tergast • De kikvorsen bespelen in het riet
De kikvorsen bespelen in het rietHun kleine doedelzakken, en hun liedSpringt door een achterdeur in het verlangen,En wordt aan notenbalken opgehangen,Getrokken tussen vreugd en droefenis,Tussen verlossing en verdoemenis.Het daglicht kantelt uit zijn late wakeOp de cadans van het weemoedig kwaken,En plotseling vallen zijn ogen toe,De stilte zwijgt. De horizon is … [Lees meer...] overNes Tergast • De kikvorsen bespelen in het riet
Nes Tergast • De gewone dingen
De gewone dingen Als in de dag de schaduwen verflauwenOmdat het stil geworden licht vermoeidBegint te raken, keert het zelfvertrouwenDer dingen weer die hier zijn vastgegroeid: De tafel met zijn hartelijk gezicht,En het buffet dat zich voornaam gaat voelen,De boekenkast die zich heeft opgericht,De kachel - een pygmee - en de zes stoelen. Voorzichtig zien zij om zich … [Lees meer...] overNes Tergast • De gewone dingen
Nes Tergast • Houvast & Ratten
Houvast Vertrek gerustmaar neem je handen mee om de voordeur te sluitenen je glimlach te wuivennaar het raam waar kinderen staandie van je houden om je staande te houden. •• Ratten De ratten rebelleren niet.Wat geeft een rat om regenbogen?Wat geeft een rat om kinderogen?Wat geeft een rat om buttonholes?De ratten rebelleren nietnu de volop riolensteeds vollerop … [Lees meer...] overNes Tergast • Houvast & Ratten
Guillaume van der Graft • Aan meester timmerman Vasse
Aan meester timmerman Vasse Wanneer het afliep kwam Vasse,kamde zijn vlasbaard en zette een hoge hoed open in zijn geklede jasmet zilveren tressen, een marechaussee van de dood,vestigde Vasse dan onze gewijde aandachtop de wet van het graan en het gras.Als een traan biggelend langs de neus van de Voorstraat,tersluiks weggeslikt om de hoek van het postkantoor,deed hij de … [Lees meer...] overGuillaume van der Graft • Aan meester timmerman Vasse
Chr.J. van Geel • IJsbloemen
•• Van Geel-biograaf Guus Middag schrijft hier (in een hoofdstuk uit zijn pas verschenen Verklarend zakwoordenboekje van rare woorden) over onderstaand gedicht van Chr.J. van Geel. IJsbloemen Het raampje is een Séraphine,een bloemstilleven ongezien,een nonnenspiegel, een gewasvol donzen dorens, melk van gras,oase onder een pak sneeuw,berijpte manen van een leeuw,albino’s, … [Lees meer...] overChr.J. van Geel • IJsbloemen
Astrid Lampe • het koraalrif poogt
Uit Tulpenwodka, de nieuwe bundel van Astrid Lampe. het koraalrif poogtonder het olieboorplatform uit te komenmet de markt meebewegenis hier geen optie een deel van het kalkskelet staat nog juist overeindslik wolkt opwaterdiertjes herkennen hun stad niet meer de sfeer in huis lijdt eronderje verft je haar lilade supportbubbel knapt een deel van de tienerkamer staat … [Lees meer...] overAstrid Lampe • het koraalrif poogt
Leo Herberghs • Landschap & Steen
Landschap Vaak kijk ik uit mijn ogen naar het landschap,De velden en de paden langs de bossen,De kleine hoeven en de kleine weiden;Vaak loop ik met mijn voeten door de scheemringEn kan het landschap aan mijn oren horenEn voel het rustig liggen in mijn lichaam;En eenmaal kende ik het als mijzelve —Dat was toen ’s avonds, tussen enkle sterren,Ik zonder ogen in het donker … [Lees meer...] overLeo Herberghs • Landschap & Steen
A.H.J. Dautzenberg • Een wandeling in Mei
Een fragment uit het onlangs verschenen lange gedicht Een wandeling in Mei, van A.H.J. Dautzenberg. Het licht van een lentedag dat wil veroverenen betoveren.Het goudgele hart van het dorpdat ontwaakt.De mus die 's morgens de dingen groetmet devote deemoed enongeveinsde levenslust.De krans van kroegen.De kastanje die alleenzaam majesteert,zijn pleinvrees verbloemtmet een … [Lees meer...] overA.H.J. Dautzenberg • Een wandeling in Mei
Marnix Gijsen • Geschenk van mijn vader
Geschenk van mijn vader Wij zaten samen, zwijgend, bij het vuur;mijn lieve vaderen ik.Bij elk klokgetikkwam zijn stervensuurnader en nader. Hij was rustig en goed;lijk de moederdie haar kindje heeft gedekt tot de kin,en die heengaat op lichten voet,stil en verblijd,zoo wist hij zijn denken en daden bedolvenonder Gods warme barmhartigheid. Hij stond langzaam uit zijn … [Lees meer...] overMarnix Gijsen • Geschenk van mijn vader
Marnix Gijsen • Conflict
Conflict Eens zal de man, die dan mijn zoon zal zijn,met open handen voor mijn stilte staan.Zijn oogen zullen wondre vragen zijn.Zijn voeten hunker nieuwen weg te gaan Zijn stem zal klinken als een blij' bazuin:‘Gij gaaft me waarheid die me leugen bleek.Ik wil in verre streekmijn nieuw geloof: een zonbelichte lentetuin,gaan zoeken.Hef nu de wonderklamme doekenvan uwe … [Lees meer...] overMarnix Gijsen • Conflict
Koenraad Goudeseune • Gedicht
Vandaag een jaar geleden overleed Koenraad Goudeseune. (Zijn laatste gedicht.) Gedicht(voor N.D.) Graag was ik schilder geworden. Ik schreefer alvast over. Hoe landschappen niet uitverf, noch uit landschappen bestaan, maar netandersom. Gezichtsbedrog van taal wist ik, zoals het fraaie liegen van groen waarineen grazende koe die waarheid geen geweldaandoet. Vast … [Lees meer...] overKoenraad Goudeseune • Gedicht
Bart Plouvier • Over zijn overbodigheid
Uit De zon regent koperen spijkers. Mariekerkse gedichten, de elfde bundel van Bart Plouvier. Over zijn overbodigheid Hij woont klein,in vier vierkante meter bed,in een grote blokkendoosin ’t leven van zijn lief. En dat niet eensop een hoek,laat staan op ’t gelijkvloers,dus als hijmorgen weg zou gaan,weg uit haar bestaan,blijft alles rustig staan. •• Het … [Lees meer...] overBart Plouvier • Over zijn overbodigheid
W.F. Hermans • Muur
Nog tot 9 januari: Huis van het Boek, Den Haag: ‘W.F. Hermans in vorm’. Muur Ze hebben de muur verhoogdof de straat is verzakt.Ik kan er niet over kijken,ik kan niet tot bovenaan reiken.Ze hebben de muur verhoogden de bomen ervoor gerooid. Op straat ligt nog kalk en puin,schotsen glas en splinters wit hout.Daartussenin word ik oud.Aan de andere kant ligt de tuinen … [Lees meer...] overW.F. Hermans • Muur
