Het hoorspel Under Milk Wood (1953) van de Welshe dichter Dylan Thomas (1914-1953) was onmiddellijk een groot succes, en ook de vertaling van Hugo Claus (Onder het melkwoud) kreeg destijds veel waardering (maar ook kritiek). Er is nu een nieuwe vertaling (Onder het Melkbos (met nawoord en uitgebreide toelichting)) van Erik Bindervoet. Hieronder twee keer hetzelfde fragment, eerst in de vertaling van Bindervoet, dan in die van Claus. De Engelse versie (iets verkort) van het fragment kunt u hier beluisteren. Het hele hoorspel is in verschillende uitvoeringen op YouTube te vinden .

Eerste stem
De ochtend is een en al gezang. De Eerwaarde Eli
Jenkins, in de weer met zijn ochtendvisites, blijft staan
voor het Welzijnshuis om te luisteren naar Polly Kousen-
band die de vloeren schrobt voor het Dansfeest van de
Vrouwenbond vanavond.

Polly Kousenband (Zingt)
Ik vree ereis een man en die heette Jan
Hij was beresterk en wel twee meter lang
Ik vree ereis een man en die heette Piet
Groot en kogelrond met een kop als een biet
En ik vree ereis een man en die heette Klaassie
’t Was een sliert van een vent en een heel lief baassie
Maar de liefste van al of ie opstond of sliep
Was Pielemuisie Piel en die legt zes voet diep.

O, Jan Piet en Klaassie konden ermee door
Zukke lieve vrijers komen niet vaak voor
Maar bij Pielemuisie Piel op schoot was ik o zo blij
Pielemuisie Piezel is de man voor mij.

Nu komen mannen van overal in ’t rond
Om met mij te rollebollen op de grond
Maar telkens als ik wat ze vroegen dee
Keessie van de Heuvel of ’n Matroos ter Zee
Denk ik steevast toch al zijn ze nog zo bruut of kuis
Aan Jan, Piet en Klaassie zo groot als een huis
En ’t meest van al denk ik als ik voor die kerels zing
Aan Pielemuisie Piel die de pijp uit ging.

O, Jan Piet en Klaassie konden ermee door
Zukke lieve vrijers komen niet vaak voor
Maar bij Pielemuisie Piel op schoot was ik o zo blij
Pielemuisie Piezel is de man voor mij.

Eerw. Eli Jenkins
Loof de Heer! Wij zijn een muzikaal volkje.

Tweede stem
En de Eerwaarde Jenkins rept zich voort door het stadje,
om de zieken te bezoeken met pudding en gedichten.
Het stadje is zo vol als een tortelduivenei.

(Erik Bindervoet, Onder het Melkbos, 2020)

**

Eerste stem
De ochtend is één groot gezang. De Eerwaarde Eli Jenkins,
op zijn morgenbezoeken, blijft staan voor het Nuts-
gebouw om te luisteren naar Polly Garter, terwijl zij de
vloeren schrobt voor het bal van de Vereniging van
Huisvrouwen vanavond.

Polly Garter (zingt)
Ik hield van een man en zijn naam was Tom
Hij was sterk als een ram en vechten dat hij kon!
Ik hield van een man en zijn naam was Dick
Hij was breed als een ton en een meter dik
En ik hield van een man en zijn naam was Harry
Zes voet hoog en hij rook naar sherry
Maar van wie ‘k ’t meeste hield, of ik waakte of sliep
Was kleine Willy Wee en hij ligt zes voet diep.

O, Tom, Dick en Harry, zij waren goed en fijn
En zo mooi als toen zal het wel nooit meer zijn,
Maar kleine Willy Wee die nam mij op zijn knie.
O, de man voor mij is kleine Willy Wee.

Nu komen er mannen van de dorpen in het rond
Zij rennen achter mij en rollen mij op de grond
Maar als ik ook maar één van hen bemin
Johnnie van de Heuvel of zeilende Jim
Als zij doen wat zij willen, dan lig ik te dromen
Van Tom, Dick en Harry, die lang waren als bomen
Maar ’t meest van al droom ik van mijn verre lief
Van kleine Willy Weasel, die zonk en die stierf.

O, Tom, Dick en Harry, zij waren goed en fijn
En zo mooi als toen kan het niet meer zijn,
Maar kleine Willy Wee die nam mij op zijn knie
O, de man voor mij is kleine Willy Wee.

E. H. Jenkins
God zij geloofd! Wij zijn een muzikaal volk.

Tweede stem
En de Eerwaarde Jenkins haast zich door de stad om de
zieken te bezoeken, met pudding en gedichten.

Eerste stem
De stad is vol als een parkietenei.

(Hugo Claus, Onder het melkwoud, 1957)

Foto: Jaggery

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.