Het einde

Oud de tijd en vele vogels sneeuwen
In de leegte in de verte
Wordt men moe en de stemmen
Staan stijf om zelfs de zuiverste lippen

Ruw en laag wandelt de regen
Waarheen zijn de lichte dagen gegaan
Waar zijn de wolken gebleven
Alles is stom en van steen

Alleen die in zijn engte de elementen telde
Buigend en bevend als geselslagen
Geeft het laatste geluid: het lied
Heeft het eeuwige leven

Lucebert (1924-1994)
uit: Triangel in de jungle (1951)

• Lucebert: • bezige bij • wikipedia  • kb • dbnl • aan het woord • de kist van lucebert
• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.