Uit de achtste bundel van Jacobus Bos.
ZWIJGEND LANDSCHAP
Daar staat hij dan ergens midden
in Frankrijk in de brandende zon
waar Van Gogh zijn verstand verloor.
De hemel een onmetelijk blauwe zee.
Koren dat daar roerloos onder golft.
Heerszuchtig boven dit alles de zon.
En de kraaien. De kraaien.
Stoer en luidruchtig als doden
die uit hun graven zijn opgestaan.
Daar staat hij in die verstikkende hitte.
Zwijgend landschap vol geheimen.
Oorlogen die hier werden gewonnen.
Vrouwen die naakt zonnen in het gras.
Een vesting op de top van een berg
die ooit met olifanten werd veroverd.
De trein in een flits verdwenen.
Het stationnetje ver achter hem.
Zijn reislust al bijna lachwekkend.
Jacobus Bos (1943)
uit: Alsof niemand hier onsterfelijk is (2016)
- Jacobus Bos: wereldbibliotheek • recensie • dbnl
- Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail. Aanmelden.
Laat een reactie achter